Een 10 voor Kerklatijn

Mijn middelbareschooltijd op het Bonifatius Lyceum begon op 1 september 1956 in de onderbouw aan de Abstederdijk. Mijn zus Elly zat toen ook op het Boni, in de derde klas van het gymnasium. Ook mijn broers Piet en Theo hebben op het gymnasium gezeten. Zoals mij in later jaren door meerdere docenten veelvuldig werd medegedeeld, waren zij daar absolute uitblinkers geweest. Met mezelf ging het minder. Ik doubleerde in 2gym. Mijn ouders vonden het beter, als ik verder ging op de HBS. Een goed advies: ik werkte de HBS in goed humeur en vlotjes af.

Toch nog even een bijzonder puntje uit de tweede HBS-klas, waar in het eerste trimester het vak Kerklatijn werd onderwezen. Omdat ik een jaartje op het gymnasium had gezeten was de leerstof voor dit vak geen probleem. Bovendien werd het gegeven door leraar Erich. Ik was bevriend met zijn zoon Wietse en daardoor kwam ik vaak bij hem thuis. Na schooltijd voetbalden wij met elkaar in zijn achtertuin. Door al deze omstandigheden werd mijn kennis van Kerklatijn op het kerstrapport beoordeeld met een 10.

Ik ontwikkelde een liefhebberij voor het observeren van vogels. Ter stimulering van die liefhebberij kreeg ik op mijn dertiende verjaardag een verrekijker. Daarmee kreeg deze liefhebberij een enorme stimulans. Ik maakte na schooltijd vele fietstochten door de weilanden bij Vleuten en Haarzuilens, waarbij ik vele prachtige waarnemingen deed. Deze ervaringen waren de opmaat voor mijn latere vak als bioloog.

Daarnaast was ik een ‘begenadigd’ voetballer, waardoor ik een vaste kracht was van het schoolelftal. In 1962 werden we kampioen van Utrecht in het prestigieuze paastoernooi.

In de vijfde klas won ik het schoolkampioenschap hardlopen. Rector Feldbrugge reikte de prijzen uit. In zijn toespraak memoreerde hij een van de vroegere winnaars: mijn broer Theo.

In de klas kon ik doorgaans goed opschieten met mijn klasgenoten. We gingen bij elkaar thuis huiswerk maken en namen deel aan schoolactiviteiten. Ook ging ik twee jaar achtereen met klasgenoten op fietsvakantie. Eenmaal naar Texel en vandaar langs de kust naar Walcheren en terug naar Utrecht. De tweede fietsvakantie ging naar de Ardennen; via Maastricht naar Clervaux, vandaar naar Diest en retour Utrecht.

Jos Zeegers, eindexamen HBS 1963.

Het Boni-kampioenselftal van 1962. Staand van links naar rechts Wim Oostveen, Jos Zeegers, Henk Kuitenbrouwer, Gerard Jonker, Erwin Remmerde, Hans van Rooijen en Henny Kool. Zittend: Cor Netto, Steef Kolsteeg, A. Kreijermaat, Piet Dijkers en Herman Kragting.