Ik herinner me niet per se één speciale gebeurtenis van de middelbare school, maar vooral de ontspannen sfeer op school. Ik had klas 1 en 2 eerst op een strenge nonnenschool in Amsterdam gezeten, en kwam toen op het Boni, waar ik de tweede klas van de MMS over moest doen. Op het Boni leek in die jaren alles te kunnen en te mogen. Ondanks die vrijheid heb ik nog altijd het idee dat die vormende jaren daar zo belangrijk voor me waren en verschrikkelijk veel hebben bijgedragen aan hoe ik geworden ben.
De geschiedenislessen van mevrouw Van der Woude: daar heb ik leren nadenken over de maatschappij, de rol van vrouwen in die maatschappij en de vele discussies tijdens die lessen hebben mij behoorlijk veel geleerd over nadenken over en opkomen voor jezelf.
Tijdens de tekenlessen van de heer Erens (onze klassenleraar) gingen we in de zomer regelmatig naar het Wilhelminapark om daar ‘te tekenen’, en vooral lekker buiten te zijn. Tóch elk jaar alles doen wat je moest doen (bepaald aantal tekeningen, werkstukken) maar altijd in ontspannen sfeer. Mevrouw Simonis gaf ons Nederlandse les en heeft me de liefde voor lezen bijgebracht. Bij de reünie in 2002 was zij ook aanwezig en daar hoorde ik toen dat zij maar vier jaar ouder was dan wij…
Meedoen met voordrachtwedstrijd van diverse middelbare scholen in Utrecht en aan feestavonden van de school, uitgenodigd worden voor promotie van biologieleraar, de excursie naar België, de kopjes koffie van mevrouw Peek in de kantine en haar zorg voor de eindexamenleerlingen, stiekem roken in de fietsenkelder, kooklessen in de derde klas (volgens conrector Hollanders heel belangrijk voor MMS-meisjes want zij waren de toekomstige vrouwen van jonge academici en moesten dan goed voor de dag kunnen komen met zowel hun algemene ontwikkeling en talenkennis als met hun kookkunsten!), een nieuwe leraar die we bij zijn voornaam mochten noemen (toch nog redelijk ondenkbaar in die tijd), de klassenfeesten..
En nu, bij het zoeken naar mijn oud-klasgenoten – ik heb er inmiddels 25 van de 26 teruggevonden – heb ik weer fijne telefoongesprekken en app- en mailcontact met de verschillende klasgenoten van toen, inmiddels allemaal 65+. En toch klinkt het al na enkele woorden meteen weer vertrouwd.
Les op zaterdagmorgen
Er zijn zoveel herinneringen die samen een beeld geven aan een voor mij heel fijne schooltijd. En niet alleen voor mij. Oud-klasgenote Liesbeth Kool heeft ze ook volop. Liesbeth: ,,Ik vind het onvoorstelbaar dat we op zaterdag vier lesuren hadden (tot half een). Ook miste ik de handwerkjuf. Het klinkt misschien oubollig dat we handwerken hadden, maar dat was het niet. Ik maakte met veel plezier van macramé een lampenkap en een tas. Ook het vrij borduren was een feestje. Alle spullen werden tijdens het mondeling eindexamen tentoongesteld.’’
Liesbeth Kool herinnert zich meer facetten van die laatste MMS-generatie. ,,We moesten 66 boeken lezen: 30 voor Nederlands en 12 per vreemde taal: Frans, Duits en Engels. Dat vond ik enorm veel. Is dat nog steeds zo? Ik had ook één keer per week Spaanse les van Maya Hoogveld. Ik was de enige uit 5 MMS3 die naar Spaans ging. Wat zou er trouwens gebeurd zijn met de schilderijen die conrector Hollanders maakte van zijn leerlingen? Hij heeft mij een keer (piepklein) geschilderd in een verloren uurtje. Mijn moeder wilde het graag hebben.”
Marga Froon-Dicke (en Liesbeth Kool), eindexamen MMS 1972.
Foto 1: Onder leiding van Frans Erens krijgt 5 MMS3 geregeld tekenlessen in het Wilhelminapark.
Foto 2: In 2002 kwamen de vrouwen van 5 MMS3 bijeen ten huize van geschiedenislerares Francine van der Woude. Zij staat zesde van links. Naast haar Lily Simonis (Nederlands). Uiterst links klassenleraar en tekendocent Frans Erens. Zesde van rechts Marga Froon.
