Mijn moeder Ria Rijnhout zat van 1950 tot 1956 op het Boni. Inmiddels is zij 84 en haalt herinneringen op:
,,Ik begon in 1950 op het Boni, op het gymnasium. Daar worstelde ik twee jaar, ging toen naar de MMS. Het was een mooie tijd. Ik slaagde er helaas niet in mijn examen te halen, maar rector Feldbrugge had het goed met mij voor. Hij sprak met een vriend van hem (dokter Boekelman), internist in het St. Antonius Ziekenhuis, en hij kletste mij zo het ziekenhuis binnen. Zo begon ik, zonder einddiploma, met mijn loopbaan in het Antonius, dat toen aan de Prins Hendriklaan in Utrecht was gevestigd. Heb daar jaren met veel plezier gewerkt, dankzij de mooie woorden van rector Feldbrugge!
Ik herinner me ook nog, dat we elk jaar met de klas op retraite gingen. Het was de bedoeling dat we ons dan bezig hielden met levensvragen. Een bezinning op het leven, op onszelf en op de toekomst. Het was dus geen echt uitje in de vrolijke zin van het woord, maar het waren altijd wel bijzondere dagen. We hadden het toch gezellig met de meiden! Volgens mij zaten we altijd in een rooms-katholiek klooster ergens in Noord-Brabant. Ik bewaar goede herinneringen aan die dagen: weg van huis met de hele klas.
Thuis heb ik ook nog steeds de reeks geschiedenisboeken, geschreven door de Boni-geschiedenisdocent de heer Wigman. Ook heb ik nog wat pasfoto´s in mijn foto-album van docenten uit die tijd, met hun bijnaam…’’.
Anneke Gilsing, namens mijn moeder Ria Rijnhout.