Ik wist niet dat Boni de eerste gemengde katholieke school voor voortgezet onderwijs in Nederland was. Dat maakt me nog trotser op mijn school.
Bij mij komt vooral het veilige thuisgevoel op. Met een belangrijke rol voor de lessen van mijn docent Grieks. Die lessen had ik bijna dagelijks in een klein groepje in een klein lokaaltje. Altijd even aandacht van hem voor hoe het ging: mijn verhaal kwijt kunnen; me gezien voelen.
Ook de conciërges Carel en Pim en de kantinejuf voelden zo vertrouwd. Toen ik na mijn examen naar de heao ging, voelde ik mij echt ontheemd. Ik miste het Boni enorm! Wat een geluk dat mijn kinderen er nu allebei zitten!
Babette Beune, eindexamen 1988