Ik zat in de examenklas van 1973. De laatste drie jaar was mijn buurman in de klas Lex Boezeman, oprichter van de ‘Boezels Blues’, een knettergoede band. Enkele jaren daarvoor maakte hij deel uit van een opvoering van Jesus Christ Superstar, nog voordat deze hier in de bioscoop te zien was.
Ik speelde zelf ook gitaar en maakte liedjes. Toen ik in de eindexamenklas zat, was er een geweldig lustrumfeest, waarvoor de school een week lang was aangekleed. Lokalen werden restaurants, de aula werd een theater, waar een toneelstuk werd opgevoerd. En er was onze popopera ‘Bennie’ – in navolging van ‘Tommy’ van The Who – geschreven door Lex en mij en uitgevoerd door alle leerlingen uit onze klas. De muzikanten bespeelden dwarsfluit, gitaar, basgitaar, orgel, piano en drums, terwijl acht acteurs een rol in onze rockopera vervulden. We hadden er maanden aan gewerkt. Het was een enorm succes.
Waar zongen we in ‘Bennie’ onder meer over en wat beeldden we zoal uit? Bennie ging in grote lijnen over het verschil tussen het atheneum en de HBS, die met de invoering van de Mammoetwet ten dode was opgeschreven. Hoe ‘vertelden’ we dat in deze Boni-opera? Dan behandel je bijvoorbeeld de – soms moeizame – gang naar school, een scheikundeles, een preek van conrector Geelen, een absentenlied van conciërge Van Vliet en de liefde van hoofdpersoon Bennie voor Elsje (met wrede keuzes omdat tekenen en wiskunde niet goed samengaan, maar de liefde voor Elsje altijd blijft bestaan). De opera bevatte eveneens een ode (vanzelfsprekend in het Engels) aan de legendarische juffrouw Boerlage, waarbij zij in het refrein verzucht:
Why do they leave the class-room
Why do they go away
The door slept inside with a great boom
I was only to stay
In een recensie van twee leerlingen in het schoolblad Stemmen werd ‘Bennie’ tot het klapstuk van de avond gebombardeerd.
Negen jaar geleden organiseerde Lex’ vrouw Ineke ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag een verrassingsontmoeting met oude bekenden, van wie ik er een was. Voor die gelegenheid heb ik een document samengesteld, over onze schooltijd en over de popopera, met onder meer foto’s en een originele recensie uit het schoolblad. Ik had mijn dochter en mijn gitaar bij me en zij zong op deze reünie een paar liedjes uit ‘Bennie’.
Eric Hendriks, eindexamen 1973.
Eric Hendriks en Lex Boezeman (krullend haar) zitten in de rechter rij, derde tafeltje, ‘broederlijk‘ naast elkaar in de klas.
Het absentenlied, melodie en tekst van het eerste couplet.
Ludieke uitbeelding van het lithium-atoom tijdens een gemoderniseerde scheikundeles, onder begeleiding van fluit-, orgel- en gitaarsolo’s, onderdeel van de rockopera ‘Bennie’.
